Hvítasunnubikarinn

Keppt um Hvítasunnubikarinn í rúma sex áratugi

Saga Hvítasunnubikarsins hófst árið 1937 en það ár ákvað stjórn Golfklúbbs Íslands að útvega farandbikar til að keppa um á vorin. Þetta var þriðji bikarinn sem klúbburinn eignaðist og fyrst var keppt um hann á Golfvellinum í Laugardal það sama ár og var það síðasti kappleikur sem leikinn var á vellinum. Á Hvítasunnudag fór fram höggleikur með forgjöf og daginn eftir kepptu efstu menn í holukeppni með forgjöf og hélst það fyrirkomulag á mótinu.

Bikarinn sem gefinn var af Friðþjófi Johnsen kaupmanni og keppt var um í upphafi var lítið stærri en eggjabikar og árið 1951, þegar búið var að keppa um bikarinn í 15 ár var svo komið að fleiri nöfn komust ekki fyrir á bikarnum. Var þá brugðið á það ráð, eftir tillögu Sigurjóns Hallbjörnssonar, að keyptur var stærri bikar og sá gamli silfurkveiktur ofan á. Keppt var í fyrsta sinn um endursmíðaða gripinn árið 1952 og nafn Sigurjóns var það fyrsta sem grafið var á nýja bikarinn. Síðast var keppt um bikarinn árið 1998 og keppni um Hvítasunnubikarinn, sú 63. í röðinni var fyrirhuguð árið eftir. Vegna slæms veðurs þann 15. maí 1999 var keppnin felld niður og ekki leikin það sumarið og Hvítasunnubikarinn hefur ekki verið á mótaskrá klúbbsins síðan.

Margir Íslands- og klúbbmeistarar fengu nafn sitt ritað á bikarinn. Sá sem sigraði oftast í keppninni var Ólafur Ágúst Ólafsson en hann var handhafi bikarsins í fimm ár. Óskar Sæmundsson sigraði fjórum sinnum í keppninni og Karl Ómar Jónsson, sem um margra ára skeið var veitingamaður í Grafarholti varð þrívegis sigurvegari.

Bikarinn er að mati sumra félagsmanna einn af fallegri bikurum sem klúbburinn hefur eignast. Hann er þó ekki mjög tilkomumikill úr fjarlægð, en þegar hann er skoðaður nánar sést hve vel vandað hefur verið til smíðarinnar og hve áletranir eru smekklegar, þó erfitt sé að stauta sig fram úr nafni bikarsins. Hvítasunnubikarinn er sá verðlaunagripur sem lengst var í umferð og sá eini sem leikið var um á öllum þremur aðalvöllunum. Keppt var um bikarinn í Austurhlíð í Laugardal 1937, Golfvellinum við Öskjuhlíð 1938-62 og á Grafarholtsvelli 1963-1998.